Tag Archives: ए. आर. रहमान

काय गायलीस पोरी!  काल ऐकलं पहिल्यांदा अन्‌ ऐकतोच आहे तेव्हापासून.  सडा शिंपलेल्या अंगणात सकाळी सकाळी तुळशीजवळ लावलेल्या उदबत्तीतून गोलगोल सुगंधाचे धूसर गोल मंद मंद वर वर विरळ होत जावेत तसा फिरतोय तुझा आवाज माझ्या मनी-मानसी, आरोमले…, जीव पिळून, “नको जाऊ … Continue reading →